Bu kadrlarda görüntülənən cəhənnəm əzabını 1993-98-ci illərdə mən də çəkmişəm. İndi bu kadrları görəndə xəyallar məni həmin günlərə qaytardı. 1996-cı ilin bu günündə orada qələmə aldığım 28 yaşlı "Çadırda" şeiri sözügedən görüntülərlə həmahəng olduğuna görə, üstəlik ermənipərəst Mak(a)ron, Rəisi və s. kimi Türk düşmənliyini hələ də davam etdirənlərin gözlərinə dürtmək məqsədilə paylaşmağı vacib sandım.

ÇADIRDA
Muğanın torpağı, suyu şorandı,
Yayı çox istidi, qışı borandı.
Burada çadırdan "şəhər" yarandı,
Hamı bir-biriylə təndi çadırda.

Cərgələr bənd-bənddi, sətir-sətirdi,
Çadırdan çadıra bircə met(i)rdi.
Xəlvəti danışmaq burda çətindi,
Qonşular pıç-pıçla dindi çadırda.

Ömür dəftərini varaqlayırıq,
Köhnə çadırları sırıqlayırıq.
İnləyən Vətəni soraqlayırıq,
Həsrətdən qəlbimiz sındı çadırda.

Nə qədər yardımla dolanmaq olar,
Yan-yana, üst-üstə qalanmaq olar,
Vətəndə vətənsiz talanmaq olar?
Üzüm də özümdən döndü çadırda.

Burda tüğyan edir, hər cür xəstəlik,
Dərdliyə tapılmır, dərman üstəlik.
Ölənlər çox olur, aylıq, həftəlik,
Çoxunun çırağı söndü çadırda.

Başını girləyir, hərə bir yanda,
Əsəbdən beyinə sıçrayır qan da.
İstidən qovrulan adamların da,
Kövrək ürəkləri yandı çadırda.

Amandır ey külək, sürətlə əsmə,
Toz da qaldırmağa qəti tələsmə!
Qıyma körpələrə, səbrimi kəsmə,
Gözlərin qapağı endi çadırda!

İnsan dözə bilmir, burda sərt qışa,
Göylərdən tökülən qara, yağışa.
Allahım, üzünü çevir bu tuşa,
Cocuqlar soyuqdan dondu çadırda!

Qarlı qış dönəndə bahara-yaza,
Palçıq dizə çıxır, çevrilir paza.
Köçkünün canını yığır boğaza,
Axı o insandı, candı çadırda.

Demək istəyirəm, şe(i)rin sonunda,
Qaçqına vətəndi, Mil də, .., Muğan da.
Dar gündə yer verib, çünki qoynunda,
Məğrur da Vətənə yöndü, çadırda.
Yaqub Məğrur
13.03.1996-cı il